World Trade Center

Regie Oliver Stone | Cast Nicholas Cage, Michael Peña & Maggie Gyllenhaal | Speelduur 129 minuten | Jaar 2006

Oliver Stone brengt met World Trade Center de gebeurtenissen van 11 september 2001 terug tot een sentimenteel uitgewerkt verhaal van geloof, hoop en liefde. Subtiel is Stone nooit geweest, maar niet eerder bracht hij zijn boodschap op zo'n volvette manier naar het scherm. Aan de hand van drie met elkaar verbonden verhaallijntjes schets World Trade Center dat er die dag niet alleen veel slechts gebeurde, maar vooral ook veel goeds. Het is het waar gebeurde verhaal van de twee politieagenten John McLoughlin en Will Jimeno, die op die zwarte dag vijf jaar geleden vast kwamen te zitten onder de ingestorte Twin Towers. Bepakt met materieel waren de twee met een klein team net op weg naar de een van de twee torens toen ze bedolven werden onder het puin van de zuidtoren.

De acteurs Nicolas Cage en Michael Pena naast de werkelijke John McLoughlin en Will Jimeno


Naast het verhaal van de politieagenten volgen we ook dat van hun familie die in grote onzekerheid over hun lot het nieuws afwacht en dat van een vrijwillig hulpverlenende marinier die zijn agressie over de aanslag omzet in daadkracht door met gevaar voor eigen leven op zoek te gaan naar overlevenden onder de vele lagen smeulende puin. World Trade Center is het waarheidsgetrouwe verslag van een dag uit het leven van John McLoughlin en Will Jimeno, zodat we alleen zien wat zij daadwerkelijk die ochtend zagen, en dus is de film gespeend van exacte reconstructies of achtergronden van de aanslag.

Met dezelfde stomme verbazing als de miljoenen kijkers voor hun televisie staan zij die ochtend op Manhattan aan de grond genageld te staren naar het onmogelijke wat recht voor hun ogen plaatsvindt. Zij moeten echter aan het werk, maar veel kunnen de agenten niet uitrichten want voor zij er erg in hebben, ligt hun team al bedolven na de kortstondige, maar ijzingwekkende scène van de instorting. Enkele meters van elkaar verwijderd, houlden de collega's elkaar in leven door te blijven praten. Hun gesprekken gaan vooral over hun vrouwen, gespeeld door Maria Bello en Maggie Gyllenhaal, en hun families die we steeds tussendoor zien wachten en wachten.

Van begin tot eind is World Trade Center een lofzang op de hoop geworden. De schok die door de hele wereld ging op 11 september 2001 is nauwelijks verbeeld in de film, die zich specifiek richt op de persoonlijke tragedie. Terwijl hun families zich in een waas van onzekerheid bevinden, zitten hun mannen diep onder het puin in een soort vagevuur te lijden en te bidden voor verlossing. Zelfs Christus komt nog langs in een waanbeeld alvorens ze het verlossende licht van de zaklamp van de reddende marinier zien. Maar hoe waarheidsgetrouw Oliver Stone's nieuwste ook is, het heeft weinig meer te bieden dan de woensdagavondfilm op RTL4. Hun gedachten gaan uit naar hun vrouw en kinderen en hoe ze sommige dingen anders hadden willen doen in hun leven. Hele reële gedachten, maar dramatisch te weinig interessant om te boeien. Want in de aanpak van Stone maakt het geen enkel verschil of McLoughlin en Jimeno nou onder de Twin Towers liggen, in Turkije onder de resten van een aardbeving liggen of onder een modderstroom in Indonesië en dat is een gemiste kans.